Oprócz praw międzynarodowych i regionalnych, które chronią godności i jakości życia ludzkiego istnieje także rozbudowany katalog praw wewnątrzkrajowych. Być może zabrzmi to nazbyt infantylnie, ale nie byłoby dzisiejszej Polski bez walki o nawet najbardziej fundamentalne ludzkie prawa. Nie moglibyśmy korzystać z podstawowych uprawnień każdego człowieka, gdyby inni ludzie ich dla nas nie wywalczyli. Na tacy mamy podane najważniejsze z praw każdej jednostki – wolność. Niestety, nie każdy z nas umie jednak nią odpowiednio dysponować.
O możliwości korzystania z pełni uprawnień obywatelskich i humanitarnych mówić możemy od pamiętnego roku 1989. Zupełna akceptacja powszechnego systemu ochrony praw człowieka wynikała z powolnego demokratyzowania się naszego państwa. Bez podjęcia tych kroków Polska do dziś mogłaby być krajem, w którym podstawowe przywileje jednostki miażdżone są przez niesprawiedliwy system polityczny.
Polska była jednym z państw, które zainicjowało powstanie Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. W latach 60. ubiegłego wieku dla zminimalizowania rywalizacji pomiędzy blokiem państw NATO a krajami Układu Warszawskiego zwołano konferencję KBWE. 14 grudnia 1964 roku Adam Rapacki – ówczesny minister spraw zagranicznych zaproponował spotkanie przedstawicieli krajów europejskich w celu omówienia spraw dotyczących kwestii i współpracy międzynarodowej. Czynny udział polski w działaniach KBWE stał się filarem rozwoju obrony praw humanitarnych w Polsce.
Akt Końcowy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie miało znaczący wpływ na podjęcie przez Polaków, ale także obywateli innych państw socjalistycznych licznych związków oraz organizacji. Za najważniejsze zadanie przyjmowały one obronę bezpieczeństwa i wolności obywateli. Jednym z takich ruchów był KOR – Komitet Obrony Robotników, którego celem była materialna oraz prawna pomoc dla prześladowanych robotników. Z czasem związek zmienił nazwę na KOR – Komitet Samoobrony Społecznej.
Komitet Helsiński w Polsce to kolejna tego typu organizacja. Działa ona po dziś dzień. Komitet podlega strukturom Międzynarodowej Helsińskiej Federacji Praw Człowieka mającej swoją siedzibę w Wiedniu.
W 198o roku powstała słynna na cały świat Solidarność – Niezależny Samorządny Związek Zawodowy. Był to pierwszy polski związek zawodowy skupiający w swoich strukturach tak liczną grupę członków (10 milionów członków). Jego głównymi celami było: bronienie praw pracowniczych oraz walka przeciwko rządom Polski Ludowej. Mimo ogłoszenia w 1981 roku Stanu Wojennego Solidarność nie zaprzestała swojej działalności, związek robotników funkcjonował nieoficjalnie lecz skutecznie w podziemiach. Symbolem docenienia starań polskiej społeczności robotniczej było otrzymanie Nobla przez przywódcę struktury – Lecha Wałęsę.
Wyrazem uprawnień obywatelskich w Polsce jest Konstytucja. Jej karty stanowią gwarant ochrony i przestrzegania praw humanitarnych w Polsce. Organem, który czuwa nad poszanowaniem przywilejów obywatelskich w Polsce jest Rzecznik Praw Obywatelskich.